In Engeland beschikken ze de laatste jaren over enkele zeer goede soulzangers en -zangeressen. De uit Winchester afkomstige 41-jarige singer-songwriter Jon Allen begon zijn muzikale carrière echter als folkrockmuzikant, zoals te horen was op zijn debuutplaat “Dead Man’s Suit” die in 2009 op de markt kwam. Daarna volgden met “Sweet Defeat” uit 2011 en “Deep River” uit 2014 nog twee albums die hem meer en meer in de richting van de R&B en de soulmuziek stuurden.

Jon Allen woont dezer dagen in de Britse hoofdstad Londen waar hij in de voorbije jaren nummers heeft geschreven voor het vorig jaar verschenen vierde album “Blue Flame” waarop elf van die eigen composities werden samengebracht. Sinds de release werd dit album al 5 miljoen keer gespeeld op de bekende muziekstream-site ‘Spotify’ en dat feit maakte ons nog meer benieuwd naar de songs die Jon Allen op “Blue Flame” heeft opgenomen.

Als jongeling werd hij aan ‘The Liverpool Institute Of Performing Arts’ door niemand minder dan diens oprichter Paul McCartney aangemoedigd om een carrière als singer-songwriter uit te werken, iets waar hij tot op heden nog geen seconde spijt van heeft gekregen. Jon Allen deelde in de voorbije jaren als voorprogramma al het podium met o.a. Emmylou Harris, Dionne Warwick, Graham Parker, Damien Rice en Mark Knopfler.

Voor deze nieuwe plaat kreeg hij professionele hulp van gitarist Pat West, drummer Tim Bye en toetsenist Rich Milner op Hammondorgel en Wurlitzerpiano, naast enkele andere instrumentalisten en een heus blazersensemble voor één of meerdere tracks. Voor het producerswerk deed hij zoals bij al zijn vorige platen een beroep op zijn vriend en vertrouweling Tristan Longworth.

Bij de beluistering van “Blue Flame” moeten we meermaals vaststellen dat zijn werk heel wat gelijkenissen vertoont met dat van Paul Carrack die ook blends van folk, blues, jazz, soul en rock in zijn songs verwerkt. De ‘Motown’-sound bij albumopener “Jonah’s Whale” (zie live vertolking op de video) zet ons echter een beetje op het verkeerde been wat betreft het vervolg van deze plaat, hoewel ook de tweede song “Keep On Walking” iets van bijvoorbeeld Marvin Gaye had kunnen zijn.

Wij zijn sinds jaar en dag fan van goed gezongen ballads en daarom gaat onze voorkeur bij de liedjes op dit album dan ook uit naar de songs “Since You Went Away” en “Better Day”, naast de geweldige emotionele tearjerkers “If You Change Your Mind” en “Hold You In My Heart” die allebei volgens ons als ‘vintage’ Paul Carrack-sound bestempeld kunnen worden.

Daarmee mogen we echter de kwaliteit van de meer uptempo gebrachte nummers niet minimaliseren want “It’s Just The End Of The World”, “Tightrope”, de onder trompetgeschal beginnende soulrocker “Stay” en de bluesy afsluiter en albumtiteltrack “Blue Flame” klinken best aangenaam in onze oortjes. Jon Allen is een blijver in de 21e eeuwse muziekscène, dat is overduidelijk en zijn met licht hese stem gezongen liedjes kunnen nog ettelijke decennia voor het nodige entertainment zorgen bij de vele liefhebbers van de betere soul- en R&B-muziek.

(valsam)